आई
तुझ्या सवालित विसावले
तुझ्या उबेत सुखावाले
तुझ्या मायेत वाढले
तुझ्या पदाराशी खेलले
बोट तुझे धरले
चालत मी पुढे गेले
कधी मी धड़पडले
तू मला सावरले
तूच मला शिकवले
विश्वात कसे जगयाचे
तूच मला पढ़विले
प्रेमाने कसे वागायचे
कधी दिवस संपले
बोट तुझे सुटले
पंख मला फुटले
नि आयुष्याच्या मध्यात
तू मैफिल अर्धवट सोडून निघून गेलीस
तेव्हा मन तुझे उमगले...